29.5.06

Πάει να γίνει συνήθεια...

Για χαρα ξανα,

μόλις μια μέρα πέρασε, τελικά άσχημα πράγματα μπορεί να σου
συμβαίνουν αν κάθεσαι σπίτι και έχεις Internet. Για π.χ. μπορεί να
κάθεσαι και να γράφεις στο blog σου.. Μου φαίνεται περίεργο πάντως
που τον τελευταίο καιρό έχω γράψει τα πράγματα που δεν έχω γράψει
σε ένα ολόκληρο εξάμηνο. Χαλάω μου φαίνεται.

Ακούω redfm. Τελικά αποδικνύεται και γαμώ τους σταθμούς. Μπράβο.
Είχα κολήσει για μερικά χρόνια με best αλλά τελικά το μεγάλο βήμα
έχει γίνει εδώ και κανα μήνα.. Και δεν με χάλασε αφού εκεί έμαθα για
ΤΗΝ ΣΥΝΑΛΙΑ. Τελικά οφείλω να το παραδεχτώ. Ακούω πολλά είδη
μουσικής ως επί το πλείστο ξένης. Έχω παρατηρήσει όμως ότι από όλα
τα είδη αυτό στο οποίο γυρνάω ξανα είναι το ροκ. Ροκ και παλι ροκ.
Άκουγα σήμερα εν ώρα εργασίας την κομματάρα από Jethro Tull
"too old to rockiand roll to young to die" και πραγματικά ένιωσα πολύ
τυχερός που τους άκουγα. Ευτυχώς, γιατί αν πω τι έκανα εκείνη την
ώρα σίγουρα θα ξενέρωνε ο καθένας.. debuging σε κάτι actions του
struts. Όσοι δεν τα ξέρουν ας το ψάξουν στο google...

Προσπαθώ να τελειώσω εδώ και κανα μήνα ένα βιβλιαράκι του
Michael Moorcock. To Skraeling Tree. Όσοι δεν έχουν διαβάσει ποτέ
MM θα πρέπει να τους παροτρύνω να τον ξεκινήσουν. Οι ιστορίες
του είναι βασικά φανταστικές και αφορούν το λεγόμενο
"Αιώνιο Υπερμάχο" τον Elric ή κάποια μετενσάρκωση του σε κάποια
άλλη διάσταση. Τα πρώτα του βιβλία ήταν πιο φανταστικά
αλλά τα τελευταία χρόνια έχει την τάση να τις ανακατεύει με ιστορικά
γεγονότα και να αμπελοφιλοσοφεί ατελειώτα. Πολυ καλός.

Το θέμα είναι ότι πρέπει να το τελειώσω κάποια στιγμή γιατί με περιμένει
ένα μάλλον τρομερό βιβλίο του Sagan. "Στοιχειωμένος Κόσμος" λέγεται
και περιμένω να το διαβάσω πως κ πως. Thanx Mike για το δώρο. Πάντα
έλεγα ότι το καλύτερο δώρο που μπορείς να κάνεις σε κάποιον είναι
ένα βιβλίο και χαίρομαι όταν κάνω δώρο βιβλίο ή παίρνω σαν δώρα
βιβλιά. Για ένα παράξενο λόγο πάντως πολύ λίγα από τα δώρα που
έχω πάρει ever είναι βιβλία... Προβληματίζομαι...

Μιας και μιλάω για books πάντως πρέπει καποια στιγμή να πάω να
πάρω και το τελευταίο Dark Tower. Δεν ξέρω πόσοι από εδώ γουστάρετε
Stephen King. Προσωπικά τον βρίσκω πολύ fair τύπο. Αυτό που θέλεις
στο δίνει χωρίς πολλά πολλά. Στο Dark Tower (που αποτελεί και 7λογία
νομίζω) αλλάζει εντελώς γραμμή και φτιάχνει κάτι πιο φανταστικό
που πλησιάζει περισσότερο προς Clive Barker. Πραγματικά το καλύτερο
από όσα έχω διαβάσει μαζί με το Insomnia, που στηρίζεται θεματικά στην ιδέα
που αναλύεται στο DT. Πραγματικά πολύ καλή ιστορία με πολύ ψωμί
που ο King όφειλε να την αναλύσει και να την διηγηθεί στο κοινό του.

Αυτά, ώρα να διαβάσουμε και τίποτα. Γράψε γράψε θα πάθω τίποτα...

28.5.06

Week end στις παραλίες

Καλησπέρα,

χθες και σήμερα έλιωσα στα μπάνια. Πολύ μπάνιο και πολύ ήλιος.
Πραγματικά με χτύπησε στο κεφάλι. Γενικά είμαι Οκ δεν πολυ-κάηκα
αν εξαιρέσεις τον σβέρκο και λίγο την πλάτη. Κατα τα άλλα είμαι καλά.

Λοιπόν, το ΣΚ είχε δύο σκέλη. Το πρώτο λέγεται μονοήμερη στην Β.Εύβοια.
Πολύ καλή βόλτα αλλά αρκετά κουραστικό αν δεν μείνεις εκεί για βράδυ.
Εγώ ξεκίνησα να κάνω μπάνιο στην Δάφνη και κατέληξα στον Αι Γιάννη
τον Ρώσο και από εκεί στην Αγία Άννα για καφέ. Από εκεί πίσω στην Αθήνα.
Και όλα αυτά σε ένα 12ωρο.. Δεν είναι κακό έτσι; Η αλήθεια είναι πως είχα
πάει απροετοίμαστος για διανυκτέρευση, μόνο για μπανάκι αλλά επειδή
υπάρχει μια έμφυτη τάση να "τα κάνω βενζίνες" όπως έλεγε και ο αδερφός
της κολητής μου, κατέληξα να κάνω ένα μικρό γύρο της βορειο κεντρικής
Εύβοιας. Καταπληκτικό μέρος. Ευχαριστώ τον συνάδελφο από δουλειά
για τα hints!

Σήμερα επέλεξα την πατροπαράδοτη συνταγή: Λούτσα και για την ακρίβεια
Χαμολιά. Φαντάζομαι όλοι ξέρετε την Λούτσα (Αρτέμιδα) όπως την λεμε εμείς
εδώ. Πόσοι όμως ξέρετε την Χαμολιά; Φαντάζομαι όχι και πολλοί. Όσοι λοιπόν
ΔΕΝ την ξέρετε κάνετε πολύ άσχημα γιατί αποτελεί μια από τις καλυτερες
επιλογές. Βράχια και βαθιά νερά την κάνουν απρόσιτη στον πολύ τον κόσμο
με αποτέλεσμα να είναι καθαρή. Και αυτό πλέον σπανίζει στις παραλίες της
Αττικής. Λοιπόν πέρασα το 5ωράκι μου εκεί σήμερα μια χαρά.

Το αποτέλεσμα ήταν ένα ψιλοκαψιματάκι αλλά ευτυχώς όχι πολύ σοβαρό..
Και τι κάνουμε μετά; Περιμένουμε να περάσει και αυτή η βδομάδα. Αύριο
δουλειά, οι ίδιες ξινισμένες φάτσες ο ίδιος ξενέρωτος δευτεριάτικος καφές...
Φαντάζομαι τα ξέρετε και εσείς.


Μετά από αυτή την βδομάδα μπαίνουμε πλέον σε άλλους ρυθμούς, ρυθμούς
Roger Waters!!! Ναι έρχεται και έχω κλείσει τα εισητηριάκια. Όνειρο πολλών
χρόνων γίνεται πραγνατικότητα. (Οκ μεγάλε χαλάρωσε!). Εντάξει δεν έγινε και
τίποτα που θα έρθει ο αρχηγός των Pink Floyd... Σταματάω τα σχόλια για τον
τύπο που (συν)έγραψε το Wall, το Dark Side, το Final Cut, το Wish U Were Here
... Κρίμα που το συγκρότημα δεν παίζει πια μαζί. Κρίμα γιατί η κιθάρα του David
Gimour είναι απαραίτητο συστατικό μιας ατμοσφαιρικής συναυλίας.
In any case θα περάσουμε τέλεια (ευτυχώς που o Waters είναι αρκετά σοβαρός
και δεν ανεβαίνει σε φοινικόδεντρα! χαχαχαχαχα)

Αντε καλό βράδυ

21.5.06

We are the winners, of Eurovision

Τελικά έπρεπε να συμβεί και αυτό, (για να γράψω και εγώ
τίποτα - σε 6 μήνες έχω γράψει τρεις φορές όλες κ όλες)

Δεν μπορούσα να πιστέψω πως το όλο σκηνικό της Eurovision
είχε τόσο μεγάλη απήχηση στον κόσμο και ειδικά στην Ελλάδα,
ώστε να το ανάγουμε σε ένα γεγονός τόσο μεγάλης σημασίας - εθνικής!
Προσωπικά πάντα με άφηνε παγερά αδιάφορο αλλά αναγκάζομαι
να το βλέπω λογο παρέας.

Όλα είχαν στηθεί όπως έπρεπε...
1. Το πασίγνωστο όνομα θα ερμήνευε... (με την διεθνή καριέρα
μην το ξεχνάμε αυτό)
2. Ο πασίγνωστος και πάντα πρωτότυπος συνθέτης είχε δημιουργήσει...
3. Ο μεγάλος μόδιστρος είχε σχεδιάσει...
4. Οι πανέμορφοι παρουσιαστές είχαν μάθει τις ατάκες τους...
4. Οι μεγάλη φιέστα είχε οργανωθεί...

Όλα είχαν στηθεί τέλεια... Για να έρθει η μεγάλη απογοήτευση και
η χαμηλη θέση. Κάνεις δεν μπορεί να το πιστέψει πως έγινε
κάτι τέτοιο. Τα "Τέρατα κατασπάραξαν την Eurovision" είπαν τα
ΜΜΕ. Αλλά ακόμα και τα οι Lordi δεν έκαναν τίποτα άλλο από το
να χλευάσουν την διοργάνωση - πράγμα που ο κόσμος το εκτίμησε
γιατί εν τέλει πολύς λόγος ρε παιδιά για 20 ζευγάρια μπούτια.
Ωραία τα μπούτια δεν λέω αλλα έλεος ρε παιδια.
Και όταν έβλεπα τις ενδιάμεσες - αξιόλογες κατα τα άλλα -
εκδηλώσεις με αναφορές στην αρχαία τραγωδία, και στην καλή
λαική μουσική μόνο να γελάσω μπορούσα. Εντελώς άσχετες με το
ψευτο-ποπ χαρακτήρα του διαγωνισμού.
Τι το θες να προβάλεις την εθνική σου κληρονομιά όταν το τραγούδι
που σε εκπροσωπεί ειναι στα αγγλικά. Αλλά αυτό είναι αναμενόμενο
όταν η αντίφαση έχει γίνει το βασικό χαρακτηριστικό του σύγχρονου
Έλληνα.
Jezuzzzzzzz.................

Αλλα οι Lordi και ειδικά το άλλο το συγκροτημα από την Λιθουανία
νομίζω ήταν όλα τα λεφτά. Οι τύποι πραγματικά πιάσαν το αστείο του
διαγωνισμού και για αυτό τους θεωρώ τους άτυπους νικητές.
Φανταστείτε πόσο κόστισε στην Λιθουανία αυτό το τραγούδι και πόσο
κόστισε σε μας το δικό μας. Απότι μαθαίνω οι τυπάδες
θέλανε από καιρό να έρθουν στην Ελλάδα για διακοπές οπότε με την
Eurovision ήρθαν και τσαμπέ! Και όχι μονο αυτό αλλά βγήκαν και 6οι!
Η εκ των έσω κατάρευση του συστήματος είναι πραγματικότητα.

Αυτό που έχει σημασία είναι ότι ο διαγωνισμός sucks και αποδείκτηκε
αυτό από τους τυπάδες. Αυτό που πραγματικά γουστάρουν όλοι και
έχει καταντήσει η ουσία δεν είναι η μουσική αλλά οι βαθμολογία στο
τέλος. Είναι σαν να βλέπω ένα μίνι πρωτάθλημα ποδοσφαίρου σε
fast forward. Όλοι παθιάζονται στο τέλος..

Γι'αυτό έχω να κάνω μια πρόταση. Να κάνουν και από σε άλλες
ηπείρους τέτοιους διαγωνισμούς. Κάι οι νικητές να βγαίνουν στην
GlobalVision όπου θα ψηφίζεται το καλύτερο τραγούδι παγκοσμίως.
Περίεργο που δεν το έχουν σκεφτεί ακόμα...

Αντε γεια,
και καλά μπάνια - εγώ πάντως το έκανα το πρώτο σήμερα