The Dark Tower

Πάει τελείωσε..

Αναρρωτιέμαι, τι αισθάνεται κάποιος όταν τελειώνει ένα βιβλίο;
Φαντάζομαι, συνήθως, η ολοκλήρωση ενός βιβλίου ακολουθείται από κάποια
κρίση σχετικά με το περιεχόμενο και το τελείωμα του βιβλίου. Πολύ
βασικό είναι το αν το βιβλίο σε βοήθησε να το τελειώσεις (Αμερικανιστή
page turners ) ή αν σου έβγαλε την πίστη, κοινώς το διάβασες με το ζόρι
μόνο και μόνο για να έχεις την πλήρη εικόνα της αποτυχίας.

Τι γίνεται όμως όταν διαβάζεις ένα βιβλίο για 3 περίπου χρόνια;
Καλά, και πως γίνεται κανείς να διαβάσει ένα βιβλίο μέσα σε 3
χρόνια; Ας πούμε ότι ένα μέσο βιβλίο αποτελείται από απο 1000 περίπου
σελίδες.. τότε μέσα σε 3 χρόνια έχουμε περίπου 1000+ σελίδες δηλαδή
1 σελίδα την μέρα.

Τι γίνεται όμως όταν ένα βίβλίο είναι στην ουσία αποτελείται από 7
βιβλία των 1000 πάνω κάτω σελίδων; Ειδικά όταν τα τελευταία
βιβλία γράφονται την ώρα που διαβάζεις τα πρώτα; Τότε αναγκαστικά
όταν τελειώσεις τα ήδη γραμμένα θα πρέπει να περιμένεις να τελειώσει ο
συγγραφέας για να ξεκινήσεις τα επόμενα. Κάτι τέτοιο μπορεί
να πάρει από 6 μήνες έως και 2 χρόνια, ανάλογα με την τύχη. βλ. R.R.Martin
για τους κατέχοντες ή Robert Jordan για τους πολύ παλιούς.

Όταν τελειώνεις λοιπόν ένα saga, πολύ σπάνια μένεις με την πικρή γεύση.
Ακόμα και το Dune του Herbert ο οποίος καθόλου τυχαία τα έκανε όλα
σαλάτα στο τελευταίο βιβλίο της σειράς, το Chapterhouse:Dune δεν αφήνει
άσχημες εντυπώσεις αφού όλο το προηγούμενο είναι απλά αριστουργιματικό.

Τέλως πάντων, τα παραλέω.. Η αλήθεια είναι ότι τελείωσα το Dark Tower
του King. Και τα 7 βιβλία.
Πρέπει να ομολογήσω ότι το τρυκ του συγγραφέα στο τέλος
έπεξε σημαντικό ρόλο στο να με κάνει να νιώσω μια αρκετά μεγάλη
απώλεια με το που το τελείωσα. Ελπίζω να μην το χαλάω σε όσους το διαβάζουν
αλλά στο τέλος ο ήρωας, βρίσκεται στο τελευταίο δωμάτιο του Dark Tower
όπου και ξαφνικά μεταφέρεται πάλι στην αρχή του πρώτου βιβλίου..
Πρέπει να ομολογήσω ότι φάνηκε σαν να κώλωσε ο King. Έδωσε την
εντύπωση ότι ΔΕΝ ήθελε να το τελειώσει. Ότι το έκανε μόνο και μόνο
γιατί έπρεπε να το τελειώσει.. Ότι και να λέμε πάντως, αξίζει για κάποιον να
το διαβάσει, ομοιάζει ολίγον τι και με το "πολυδιάστημα" του Moorcock.
Οπότε όσοι πιστοί του παλιού καλού science fiction western :-) ,
προσέλθετε..