Μετά τις διακοπές

Καλησπέρα,

μετά τις διακοπές, πέρασα μια σχετικά ενδιαφέρουσα εβδομάδα. Πολύ
δουλειά.. Που χρόνος για blogging. Τα καταφέραμε τελικά να μιλάμε
στην δουλειά για το αν θα έρθουμε ΣΚ ή όχι. Δεν νομίζω ότι υπήρχε
και πολύ διάθεση για δουλειά το ΣΚ. Γιατί άραγε; I wonder....

Ρε δεν πάμε καλά. Αυτο είναι το μόνο σίγουρο. Παίρνεις μια άδεια για να
ηρεμήσεις λίγο και όταν επιστρέφεις πρέπει να ξανακαείς από την αρχή.
Πρέπει να ομολογήσω ότι πήρα κάποιες σημαντικές αποφάσεις πια
και τα πράγματα δεν είναι αναστρεψιμα. Οι πρώτες κινήσεις γίνανε και
τώρα περιμένω να δω πως θα πάει το πράγμα. Από εκεί και πέρα ότι
είναι να γίνει θα γίνει.

Στις διακοπές μου πέρασα ωραία. Πήγα Ν.Πελλοπόνησο και μετά ανέβηκα
Τρίκαλα. Είχα κάτι τραβήγματα με τα τακάκια του αυτοκινήτου οπότε
αναγκάστηκα να τα αλλάξω στην Καλαμάτα. Κατα τα άλλα μια χαρά.
Να είναι καλά ο φίλος ο Γιάννης. Ερχόντουσαν τα παιδιά και μας πέρνανε
για μπάνιο και φαγητό μετά. Γιατί το δικό μου εκανε τρελό ήχο που σου
έσπαγε τα νεύρα. Λες και είχε πιαστεί σύρμα στον τροχό και σερνόταν
στο οδόστρωμα. Τι τα θες, περασμένα ξεχασμένα, αφού δεν έπαθε τίποτα
η κορολίτσα...

Επανέρχομαι λοιπόν στο ερώτημα.. Τι θα κάνω με το μέλλον μου; Να τα
παρατήσω όλα και να ακολουθήσω άλλες καταστάσεις; Όσοι με ξέρουν
καταλαβαίνουν γιατί μιλάω. Δύσκολη απόφαση αλλά στην τελική δεν θα
διστάσω να την πάρω αν αυτή η κατάσταση συνεχιστεί. Σαν να έχω χάσει
τους στόχους που δεν είχα ποτέ. Μήπως είμαι εγκλωβισμένος σε μια
δουλειά που μπορεί και να μην μου αρέσει; Μήπως καριέρες και λοιπά,
είναι το καρότο που μια ζωή θα κυνηγάω;

... και δεν με τρελένει το καρότο.

Ξεκούραση ?!

Επιτέλους άδεια!
Θα είχα postάρει νωρίτερα αλλά είχα χάσει το καλωδιάκι της ψηφιακής με αποτέλεσμα να μην έχω τρόπο να πάρω τις φωτογραφίες. Το βρήκα όμως και τώρα όλα καλά. Σήμερα θα έχετε και μια ενδιαφέρουσα άποψη της παραλίας στην οποία συνήθως πάω για μπανάκι.

Το Σάββατο ήμουν Επίδαυρο. Είδα την Αντιγόνη τους Σοφοκλή. Για όσους δεν θυμούνται από τα μαθήματα στο σχολείο, η Αντιγόνη είναι η κόρη του Οιδίποδα η οποία καταδικάζεται από τον Κρέωντα γιατί θάβει τον αδερφό της. Πρέπει να ομολογήσω οτι στο θέμα αρχαία τραγωδία αλλά και γενικότερα στο θέμα του θεάτρου είμαι ένας απόλυτος άσχετος. Δεν έχω όυτε τις γνώσεις, ούτε την εμπειρία δεκάδων παραστάσεων για να μπορέσω να κρίνω αυτή. Άντε να έχω δει και τρεις παραστάσεις συνολικά στην ζωή μου.

Αυτό όμως που μου έκανε πραγματικά εντύπωση από το αρχαίο κείμενο, και που πιστεύω ότι ο θιάσος κατόρθωσε και το πέρασε στο κοινό είναι η αγάπη των αρχαίων Ελλήνων για την ζωή. Πραγματικά όλες αυτές οι τραγωδίες είναι μια γιορτή της ζωής. Αλλά μιας ζωής η οποία πρέπει να διακατέχεται από την φρόνηση πάνω από όλα. Διαφορετικά, αν αφήσεις τα πάθη σου αχαλιναγώγητα τότε διαπράτεις ύβρη και θα τιμωρηθείς. Πολύ απλά μηνύματα που πάντα είχαν, έχουν και θα έχουν αποδέκτες.

Μόλις έμαθα κάτι και για την δουλειά και ξενέρωσα πλήρως. Σόρυ dudes αλλά δεν μπρώ να γράψω άλλα κάτω από τις συνθήκες... Ένα μόνο θα πω, το μέλλον αναμένεται πολύ καυτό. Παρτε μια φωτό της Χαμολιάς και thats all folsk.

Θεωρητική άδεια

Περίεργη μέρα σήμερα.

Θεωρητικά είναι η τελευταία μου μέρα στην δουλειά πριν την άδεια μου.
Θα λείψω δύο εβδομάδες, ελπίζω να μην τύχει κάτι που να απαιτεί την
άμεση μου επαναφορά στους χόρους εργασίας. Κάτι τέτοιο θα με ξενέρωνε
ΠΑΡΑ πολύ.

Κάτι τέτοιες σκέψεις είναι που με κάνουν να αισθάνομαι περίεργα. Γιατί αντί
να έχεις στο μυαλό σου την άδεια σου και τι θα κάνεις για να περάσεις όσο
γλινεται καλύτερα, κάθεσαι και σκέφτεσαι μήοως συμβεί κάτι και σου χαλάσει
τα σχέδια τελευταία στιγμή. Πολύ κακό αυτό και με προβληματίζει λίγο για
κάποια πράγματα. Άραγε, έτσι θα είμαι στην υπόλοιπη ζωή μου; Πάντα θα
φευγω αγχωμένος; Κάτι μέσα μου λέει ότι μάλλον έτσι θα έχουν τα πράγματα
από εδώ και στο εξής.

Την Τετάρτη είχα πάει για μπασκετάκι. Είδα τον αγώνα με την Γαλλία. Στο
πρώτο ημίχρονο είμσταν απαράδεκτοι, όπως και οι Γάλλοι. Στο δευτερο
στρώσαμε λίγο αλλά οι Γάλλοι παραμείνανε απαράδεκτοι. Κερδίσαμε τελικά
με καμιά 20αριά πόντους μια ομάδα με μερικούς πολύ καλούς παίκτες αλλά
και κάποιους άλλους πολύ κακούς (ειδικά στις θέσεις 4 με 5). Έχω και
φωτογραφίες αλλά ακόμα δεν τις έχω κατεβάσει από την ψησιακή. Έχω χάσει
το USB καλωδιάκι! Κρίμα γιατί οι cheerleaders λέγανε πολλά ;-)

ΥΓ. Τα αυτοκίνητα συνεχίζουνε να πηγαίνουν αργά και αριστερά.
Ένα καινούργιο που έχω ακούσει από δυο διαφορετικά άτομα είναι το εξής
κατα τα άλλα "γουστοζικο" σχόλιο: "Μα καλά, αφού το όριο είναι 60 πως
θέλεις να με προσπεράσεις; " Μου φαίνεται ότι στην Ελλάδα εκτός από
10.000.000 εν δυνάμει προέδρους έχουμε και 10.000.000 εν δυνάμει
τροχονόμους... Γι' αυτό, αντε πιάσε δεξιά σαν καλό παιζάκι και άσε με να
πάω
όσο γρήγορα θέλω.

Αθλητικά και άλλα...

Καλησπέρα,

τελικά έχει πολύ πλάκα να blogαρεις μέσω email. Πραγματικά πολύ καλή φάση.
Εχεις λίγο χρόνο αλλά δεν έχεις access διότι το url filtering της
εταιρίας σου κόβει
το blogger που χρησιμοποιείς; Κανένα πρόβλημα! Στέλνεις ένα emailακι σε μια
κρυφή διεύθυνση και αυτόματα γίνεται post το σώμα του email, ενώ το subject
μπάινει στον τίτλο του post. Πολύ απλά και εύχρηστα πραγματάκια.

Τελικά πάλι χάσαμε, χθες. Πιστεύω ότι αυτή η ομάδα (για το 5x5 μιλάω) είναι
φταιγμένη για να χάνει. Χθες την ώρα που μοιράζαμε τους παίχτες, λέω στους
υπόλοιπους: "Ας μείνουμε οι ίδιοι, ομάδα που χάνει δεν αλλάζει" και λιώσανε
όλοι στα γέλια! Τελικά έτσι και έγινε, αφού χάσαμε, αν και τα δώσαμε όλα!

Βέβαια το πλήρωσα αυτό αργότερα. Με έπιασε ένας τρομερός πονοκέφαλος
μετα, και αν δεν έπερνα Depon ακόμα θα πονούσα. Συν η σωματική κούραση,
συν ένα τράβηγμα στον 4κέφαλο, συν ότι κάθησα μέχρι τις 1+ για να διαβάσω
το βιβλιαράκι, οπότε καταλαβαίνεις ότι δεν είχα και τον καλύτερο ύπνο. Από
την άλλη είχα και την υπερβολική ζέστη και τα κουνούπια τα οποία δεν με αφή-
σανε να κοιμηθώ. Πολύ άσχημη νύχτα χθες...

Αύριο θα πάω στο Ακρόπολις, να δω την εθνική. Θα πάω με τον φίλο και συνά-
δελφο Γιώργο από την δουλειά. Παίζουμε με την Γαλλία. Ελπίζω να έχουμε
ένα καλό ματσάκι και να πάμε καλά. Αυτό που με προβληματίζει είναι οι ώρες
των παιχνιδιών για το ΜουντοΜπάσκετ της Ιαπωνίας. Μάλλον δεν θα προλάβω
να δω κάποιο παιχνίδι. 'Άσε που πέφτει την εποχή που θα γυρνάω από την
άδεια.
Ας μην παραπονιέμαι όμως.. Κάτσε να πάω πρώτα και μετά σκέφτομαι και το
μπάσκετ....