Καλησπέρα,
μετά τις διακοπές, πέρασα μια σχετικά ενδιαφέρουσα εβδομάδα. Πολύ
δουλειά.. Που χρόνος για blogging. Τα καταφέραμε τελικά να μιλάμε
στην δουλειά για το αν θα έρθουμε ΣΚ ή όχι. Δεν νομίζω ότι υπήρχε
και πολύ διάθεση για δουλειά το ΣΚ. Γιατί άραγε; I wonder....
Ρε δεν πάμε καλά. Αυτο είναι το μόνο σίγουρο. Παίρνεις μια άδεια για να
ηρεμήσεις λίγο και όταν επιστρέφεις πρέπει να ξανακαείς από την αρχή.
Πρέπει να ομολογήσω ότι πήρα κάποιες σημαντικές αποφάσεις πια
και τα πράγματα δεν είναι αναστρεψιμα. Οι πρώτες κινήσεις γίνανε και
τώρα περιμένω να δω πως θα πάει το πράγμα. Από εκεί και πέρα ότι
είναι να γίνει θα γίνει.
Στις διακοπές μου πέρασα ωραία. Πήγα Ν.Πελλοπόνησο και μετά ανέβηκα
Τρίκαλα. Είχα κάτι τραβήγματα με τα τακάκια του αυτοκινήτου οπότε
αναγκάστηκα να τα αλλάξω στην Καλαμάτα. Κατα τα άλλα μια χαρά.
Να είναι καλά ο φίλος ο Γιάννης. Ερχόντουσαν τα παιδιά και μας πέρνανε
για μπάνιο και φαγητό μετά. Γιατί το δικό μου εκανε τρελό ήχο που σου
έσπαγε τα νεύρα. Λες και είχε πιαστεί σύρμα στον τροχό και σερνόταν
στο οδόστρωμα. Τι τα θες, περασμένα ξεχασμένα, αφού δεν έπαθε τίποτα
η κορολίτσα...
Επανέρχομαι λοιπόν στο ερώτημα.. Τι θα κάνω με το μέλλον μου; Να τα
παρατήσω όλα και να ακολουθήσω άλλες καταστάσεις; Όσοι με ξέρουν
καταλαβαίνουν γιατί μιλάω. Δύσκολη απόφαση αλλά στην τελική δεν θα
διστάσω να την πάρω αν αυτή η κατάσταση συνεχιστεί. Σαν να έχω χάσει
τους στόχους που δεν είχα ποτέ. Μήπως είμαι εγκλωβισμένος σε μια
δουλειά που μπορεί και να μην μου αρέσει; Μήπως καριέρες και λοιπά,
είναι το καρότο που μια ζωή θα κυνηγάω;
... και δεν με τρελένει το καρότο.
No comments:
Post a Comment