4.9.06

Φοβού τις Δευτέρες...

Καλησπέρα και καλό μήνα,

Την φάγαμε την ψυχρολουσία χθες. Τι να πεις, η ομάδα δεν άντεξε,
οι Ισπανοί παίξανε δυνατή και πολύ γρήγορη άμυνα. Εμείς παίξαμε
το χειρότερο παιχνίδι στο τουρνουά. Όλα αυτά δημιούργησαν το
τελικό αποκαρδιωτικό αποτέλεσμα. Κρίμα, αλλά τι να κάνουμε,
αυτά τα παιδιά μας χαρίσαν τόσες και τόσες όμορφες στιγμές που
εδικαιούντω ακόμα και αυτή την ταπεινοτική ήττα.

Πρώτη μέρα στην δουλειά σήμερα και χρωστάω ένα στοίχημα. Μαλλον
μας βλέπω κατα Αγ. Παρασκευή μεριά, σε κανα Beer Academy. Θα
προτιμούσα να πληρώσω το στοίχημα όντας πρωταθλητής κόσμου αλλά
μάλλον έκανα το σωστό στοίσχημα σε λάθος αγώνα. Τελικά το timing
είναι πολύ σημαντικό πράγμα.

Σήμερα στην δουλειά - χαλαρά. Άλλη μια αδιάφορη Δευτέρα. Πράγμα το
οποίο είναι γενικά καλό. Το κακό είναι ότι αν μαζευτούν πολλές αδιάφορες
Δευτέρες τότε κάποια στιγμή θα υπάρξει μια ενδιαφέρουσα Τρίτη η οποία
θα καταλήξει σε μιa τραγική Παρασκευή. Been there, done that, η ζωή μου
μια ζωή επιτόπια αλα ΗΜΙΖbiz entertainement. Γιαυτό φοβού τις χαλαρές
Δευτέρες υποτονικότητα φέροντες.

Σάββατο ήμουν Λουτράκι, πραγματικά, ένα πολύ όμορφο μέρος για να
περάσεις ξέγνοιστα τον καιρό σου. Καφεδάκι στο cafe Jamaika και μετά
φαγήτο στο Palmie. (Σήμερα πολύ διαφήμιση πέφτει, ελπίζω να μην
θεωρήσετε ότι είμαι βαλτός). Καλά ρε θα μου πει κανείς, πόντιος είσαι;
Πας Λουτράκι και τρως στο palmie? Τόσες ωραίες ταβέρνες έχει... Ναι
είδες; εγώ θέλω πάντα το Palmie Μου να είναι παραθαλλάσιο. Και αφού
της Γλυφάδας μισο-κάηκε ταξίδεψα έως το Λουτράκι για να το βρω.

Σήμερα απομακρύνθηκα αρκετά και από την προοπτική της αγοράς ενός
καινούργιου Laptop. Καλό το macbook pro αλλά τα 2500USD που κοστίζει
είναι πολύ περισσότερα από όσα μπορώ να δαπανήσω. Κρίμα, και μιλάμε
για ένα υπέροχο μηχανάκι, πραγματικά διαμαντάκι... Παντρεύομαι αμέσως
τώρα αρκεί να βρω πεθερά που να μου το κάνει δωρο!!!

1.9.06

Έλα μωρή τρέλα!!!

Και ας το έχασα το στοίχημα ρε Γιωργάκη, χαλάλι αφού το καταφέραμε
και το κάναμε το θαύμα, χαλάλι.

Σήμερα μόνο για δουλειά μην μου μιλάτε. Το τελευταίο που θα κάνω είναι
αυτό. Η ομαδάρα κέρδισε και όλα δείχνουν ρόδινα. Μπορεί να μην έχω δει
(ακόμα) τον αγώνα αλλά με το ραδιοφωνάκι και μόνο κόντψα να γίνω
καρδιακός. Καλά μιλάμε για μεγάλα πράγματα και πολύ μεγαλύτερη
η τιμή που κάνουν αυτά τα παιδιά με αυτό το προπονητικό team να είναι
Έλληνες. Μεγάλη καρδιά και μεγάλη ικανότητα. Αρε Ελλαδάρα, αυτά τα
πράγματα κάνεις και μας τρελένεις.

101 ποντάκια δεν είναι και λίγα. Και μου το έλεγε ο φίλτατος Γεώργος,
"Ρε αυτοί δεν πάιζουν άμυνα, μόνο επίθεση και επιθετικά παίρνουν".
Αλλά ήμουν ο άπιστος Θωμάς. Θα χάσουμε έλεγα.. βαθειά μέσα μου
όμως ήθελα να αποδειχτεί ότι κάνω λάθος. Και τελικά αποδείχτηκε! Και έτσι
βρίσκομαι να κερνάω κοψίδια στα Καλύβια! Νο prob μεγάλε, πάντα
να κερνάω.

Αντε τώρα και με το χρυσό!