Φοβού τις Δευτέρες...

Καλησπέρα και καλό μήνα,

Την φάγαμε την ψυχρολουσία χθες. Τι να πεις, η ομάδα δεν άντεξε,
οι Ισπανοί παίξανε δυνατή και πολύ γρήγορη άμυνα. Εμείς παίξαμε
το χειρότερο παιχνίδι στο τουρνουά. Όλα αυτά δημιούργησαν το
τελικό αποκαρδιωτικό αποτέλεσμα. Κρίμα, αλλά τι να κάνουμε,
αυτά τα παιδιά μας χαρίσαν τόσες και τόσες όμορφες στιγμές που
εδικαιούντω ακόμα και αυτή την ταπεινοτική ήττα.

Πρώτη μέρα στην δουλειά σήμερα και χρωστάω ένα στοίχημα. Μαλλον
μας βλέπω κατα Αγ. Παρασκευή μεριά, σε κανα Beer Academy. Θα
προτιμούσα να πληρώσω το στοίχημα όντας πρωταθλητής κόσμου αλλά
μάλλον έκανα το σωστό στοίσχημα σε λάθος αγώνα. Τελικά το timing
είναι πολύ σημαντικό πράγμα.

Σήμερα στην δουλειά - χαλαρά. Άλλη μια αδιάφορη Δευτέρα. Πράγμα το
οποίο είναι γενικά καλό. Το κακό είναι ότι αν μαζευτούν πολλές αδιάφορες
Δευτέρες τότε κάποια στιγμή θα υπάρξει μια ενδιαφέρουσα Τρίτη η οποία
θα καταλήξει σε μιa τραγική Παρασκευή. Been there, done that, η ζωή μου
μια ζωή επιτόπια αλα ΗΜΙΖbiz entertainement. Γιαυτό φοβού τις χαλαρές
Δευτέρες υποτονικότητα φέροντες.

Σάββατο ήμουν Λουτράκι, πραγματικά, ένα πολύ όμορφο μέρος για να
περάσεις ξέγνοιστα τον καιρό σου. Καφεδάκι στο cafe Jamaika και μετά
φαγήτο στο Palmie. (Σήμερα πολύ διαφήμιση πέφτει, ελπίζω να μην
θεωρήσετε ότι είμαι βαλτός). Καλά ρε θα μου πει κανείς, πόντιος είσαι;
Πας Λουτράκι και τρως στο palmie? Τόσες ωραίες ταβέρνες έχει... Ναι
είδες; εγώ θέλω πάντα το Palmie Μου να είναι παραθαλλάσιο. Και αφού
της Γλυφάδας μισο-κάηκε ταξίδεψα έως το Λουτράκι για να το βρω.

Σήμερα απομακρύνθηκα αρκετά και από την προοπτική της αγοράς ενός
καινούργιου Laptop. Καλό το macbook pro αλλά τα 2500USD που κοστίζει
είναι πολύ περισσότερα από όσα μπορώ να δαπανήσω. Κρίμα, και μιλάμε
για ένα υπέροχο μηχανάκι, πραγματικά διαμαντάκι... Παντρεύομαι αμέσως
τώρα αρκεί να βρω πεθερά που να μου το κάνει δωρο!!!

Έλα μωρή τρέλα!!!

Και ας το έχασα το στοίχημα ρε Γιωργάκη, χαλάλι αφού το καταφέραμε
και το κάναμε το θαύμα, χαλάλι.

Σήμερα μόνο για δουλειά μην μου μιλάτε. Το τελευταίο που θα κάνω είναι
αυτό. Η ομαδάρα κέρδισε και όλα δείχνουν ρόδινα. Μπορεί να μην έχω δει
(ακόμα) τον αγώνα αλλά με το ραδιοφωνάκι και μόνο κόντψα να γίνω
καρδιακός. Καλά μιλάμε για μεγάλα πράγματα και πολύ μεγαλύτερη
η τιμή που κάνουν αυτά τα παιδιά με αυτό το προπονητικό team να είναι
Έλληνες. Μεγάλη καρδιά και μεγάλη ικανότητα. Αρε Ελλαδάρα, αυτά τα
πράγματα κάνεις και μας τρελένεις.

101 ποντάκια δεν είναι και λίγα. Και μου το έλεγε ο φίλτατος Γεώργος,
"Ρε αυτοί δεν πάιζουν άμυνα, μόνο επίθεση και επιθετικά παίρνουν".
Αλλά ήμουν ο άπιστος Θωμάς. Θα χάσουμε έλεγα.. βαθειά μέσα μου
όμως ήθελα να αποδειχτεί ότι κάνω λάθος. Και τελικά αποδείχτηκε! Και έτσι
βρίσκομαι να κερνάω κοψίδια στα Καλύβια! Νο prob μεγάλε, πάντα
να κερνάω.

Αντε τώρα και με το χρυσό!

Μετά τις διακοπές

Καλησπέρα,

μετά τις διακοπές, πέρασα μια σχετικά ενδιαφέρουσα εβδομάδα. Πολύ
δουλειά.. Που χρόνος για blogging. Τα καταφέραμε τελικά να μιλάμε
στην δουλειά για το αν θα έρθουμε ΣΚ ή όχι. Δεν νομίζω ότι υπήρχε
και πολύ διάθεση για δουλειά το ΣΚ. Γιατί άραγε; I wonder....

Ρε δεν πάμε καλά. Αυτο είναι το μόνο σίγουρο. Παίρνεις μια άδεια για να
ηρεμήσεις λίγο και όταν επιστρέφεις πρέπει να ξανακαείς από την αρχή.
Πρέπει να ομολογήσω ότι πήρα κάποιες σημαντικές αποφάσεις πια
και τα πράγματα δεν είναι αναστρεψιμα. Οι πρώτες κινήσεις γίνανε και
τώρα περιμένω να δω πως θα πάει το πράγμα. Από εκεί και πέρα ότι
είναι να γίνει θα γίνει.

Στις διακοπές μου πέρασα ωραία. Πήγα Ν.Πελλοπόνησο και μετά ανέβηκα
Τρίκαλα. Είχα κάτι τραβήγματα με τα τακάκια του αυτοκινήτου οπότε
αναγκάστηκα να τα αλλάξω στην Καλαμάτα. Κατα τα άλλα μια χαρά.
Να είναι καλά ο φίλος ο Γιάννης. Ερχόντουσαν τα παιδιά και μας πέρνανε
για μπάνιο και φαγητό μετά. Γιατί το δικό μου εκανε τρελό ήχο που σου
έσπαγε τα νεύρα. Λες και είχε πιαστεί σύρμα στον τροχό και σερνόταν
στο οδόστρωμα. Τι τα θες, περασμένα ξεχασμένα, αφού δεν έπαθε τίποτα
η κορολίτσα...

Επανέρχομαι λοιπόν στο ερώτημα.. Τι θα κάνω με το μέλλον μου; Να τα
παρατήσω όλα και να ακολουθήσω άλλες καταστάσεις; Όσοι με ξέρουν
καταλαβαίνουν γιατί μιλάω. Δύσκολη απόφαση αλλά στην τελική δεν θα
διστάσω να την πάρω αν αυτή η κατάσταση συνεχιστεί. Σαν να έχω χάσει
τους στόχους που δεν είχα ποτέ. Μήπως είμαι εγκλωβισμένος σε μια
δουλειά που μπορεί και να μην μου αρέσει; Μήπως καριέρες και λοιπά,
είναι το καρότο που μια ζωή θα κυνηγάω;

... και δεν με τρελένει το καρότο.

Ξεκούραση ?!

Επιτέλους άδεια!
Θα είχα postάρει νωρίτερα αλλά είχα χάσει το καλωδιάκι της ψηφιακής με αποτέλεσμα να μην έχω τρόπο να πάρω τις φωτογραφίες. Το βρήκα όμως και τώρα όλα καλά. Σήμερα θα έχετε και μια ενδιαφέρουσα άποψη της παραλίας στην οποία συνήθως πάω για μπανάκι.

Το Σάββατο ήμουν Επίδαυρο. Είδα την Αντιγόνη τους Σοφοκλή. Για όσους δεν θυμούνται από τα μαθήματα στο σχολείο, η Αντιγόνη είναι η κόρη του Οιδίποδα η οποία καταδικάζεται από τον Κρέωντα γιατί θάβει τον αδερφό της. Πρέπει να ομολογήσω οτι στο θέμα αρχαία τραγωδία αλλά και γενικότερα στο θέμα του θεάτρου είμαι ένας απόλυτος άσχετος. Δεν έχω όυτε τις γνώσεις, ούτε την εμπειρία δεκάδων παραστάσεων για να μπορέσω να κρίνω αυτή. Άντε να έχω δει και τρεις παραστάσεις συνολικά στην ζωή μου.

Αυτό όμως που μου έκανε πραγματικά εντύπωση από το αρχαίο κείμενο, και που πιστεύω ότι ο θιάσος κατόρθωσε και το πέρασε στο κοινό είναι η αγάπη των αρχαίων Ελλήνων για την ζωή. Πραγματικά όλες αυτές οι τραγωδίες είναι μια γιορτή της ζωής. Αλλά μιας ζωής η οποία πρέπει να διακατέχεται από την φρόνηση πάνω από όλα. Διαφορετικά, αν αφήσεις τα πάθη σου αχαλιναγώγητα τότε διαπράτεις ύβρη και θα τιμωρηθείς. Πολύ απλά μηνύματα που πάντα είχαν, έχουν και θα έχουν αποδέκτες.

Μόλις έμαθα κάτι και για την δουλειά και ξενέρωσα πλήρως. Σόρυ dudes αλλά δεν μπρώ να γράψω άλλα κάτω από τις συνθήκες... Ένα μόνο θα πω, το μέλλον αναμένεται πολύ καυτό. Παρτε μια φωτό της Χαμολιάς και thats all folsk.

Θεωρητική άδεια

Περίεργη μέρα σήμερα.

Θεωρητικά είναι η τελευταία μου μέρα στην δουλειά πριν την άδεια μου.
Θα λείψω δύο εβδομάδες, ελπίζω να μην τύχει κάτι που να απαιτεί την
άμεση μου επαναφορά στους χόρους εργασίας. Κάτι τέτοιο θα με ξενέρωνε
ΠΑΡΑ πολύ.

Κάτι τέτοιες σκέψεις είναι που με κάνουν να αισθάνομαι περίεργα. Γιατί αντί
να έχεις στο μυαλό σου την άδεια σου και τι θα κάνεις για να περάσεις όσο
γλινεται καλύτερα, κάθεσαι και σκέφτεσαι μήοως συμβεί κάτι και σου χαλάσει
τα σχέδια τελευταία στιγμή. Πολύ κακό αυτό και με προβληματίζει λίγο για
κάποια πράγματα. Άραγε, έτσι θα είμαι στην υπόλοιπη ζωή μου; Πάντα θα
φευγω αγχωμένος; Κάτι μέσα μου λέει ότι μάλλον έτσι θα έχουν τα πράγματα
από εδώ και στο εξής.

Την Τετάρτη είχα πάει για μπασκετάκι. Είδα τον αγώνα με την Γαλλία. Στο
πρώτο ημίχρονο είμσταν απαράδεκτοι, όπως και οι Γάλλοι. Στο δευτερο
στρώσαμε λίγο αλλά οι Γάλλοι παραμείνανε απαράδεκτοι. Κερδίσαμε τελικά
με καμιά 20αριά πόντους μια ομάδα με μερικούς πολύ καλούς παίκτες αλλά
και κάποιους άλλους πολύ κακούς (ειδικά στις θέσεις 4 με 5). Έχω και
φωτογραφίες αλλά ακόμα δεν τις έχω κατεβάσει από την ψησιακή. Έχω χάσει
το USB καλωδιάκι! Κρίμα γιατί οι cheerleaders λέγανε πολλά ;-)

ΥΓ. Τα αυτοκίνητα συνεχίζουνε να πηγαίνουν αργά και αριστερά.
Ένα καινούργιο που έχω ακούσει από δυο διαφορετικά άτομα είναι το εξής
κατα τα άλλα "γουστοζικο" σχόλιο: "Μα καλά, αφού το όριο είναι 60 πως
θέλεις να με προσπεράσεις; " Μου φαίνεται ότι στην Ελλάδα εκτός από
10.000.000 εν δυνάμει προέδρους έχουμε και 10.000.000 εν δυνάμει
τροχονόμους... Γι' αυτό, αντε πιάσε δεξιά σαν καλό παιζάκι και άσε με να
πάω
όσο γρήγορα θέλω.

Αθλητικά και άλλα...

Καλησπέρα,

τελικά έχει πολύ πλάκα να blogαρεις μέσω email. Πραγματικά πολύ καλή φάση.
Εχεις λίγο χρόνο αλλά δεν έχεις access διότι το url filtering της
εταιρίας σου κόβει
το blogger που χρησιμοποιείς; Κανένα πρόβλημα! Στέλνεις ένα emailακι σε μια
κρυφή διεύθυνση και αυτόματα γίνεται post το σώμα του email, ενώ το subject
μπάινει στον τίτλο του post. Πολύ απλά και εύχρηστα πραγματάκια.

Τελικά πάλι χάσαμε, χθες. Πιστεύω ότι αυτή η ομάδα (για το 5x5 μιλάω) είναι
φταιγμένη για να χάνει. Χθες την ώρα που μοιράζαμε τους παίχτες, λέω στους
υπόλοιπους: "Ας μείνουμε οι ίδιοι, ομάδα που χάνει δεν αλλάζει" και λιώσανε
όλοι στα γέλια! Τελικά έτσι και έγινε, αφού χάσαμε, αν και τα δώσαμε όλα!

Βέβαια το πλήρωσα αυτό αργότερα. Με έπιασε ένας τρομερός πονοκέφαλος
μετα, και αν δεν έπερνα Depon ακόμα θα πονούσα. Συν η σωματική κούραση,
συν ένα τράβηγμα στον 4κέφαλο, συν ότι κάθησα μέχρι τις 1+ για να διαβάσω
το βιβλιαράκι, οπότε καταλαβαίνεις ότι δεν είχα και τον καλύτερο ύπνο. Από
την άλλη είχα και την υπερβολική ζέστη και τα κουνούπια τα οποία δεν με αφή-
σανε να κοιμηθώ. Πολύ άσχημη νύχτα χθες...

Αύριο θα πάω στο Ακρόπολις, να δω την εθνική. Θα πάω με τον φίλο και συνά-
δελφο Γιώργο από την δουλειά. Παίζουμε με την Γαλλία. Ελπίζω να έχουμε
ένα καλό ματσάκι και να πάμε καλά. Αυτό που με προβληματίζει είναι οι ώρες
των παιχνιδιών για το ΜουντοΜπάσκετ της Ιαπωνίας. Μάλλον δεν θα προλάβω
να δω κάποιο παιχνίδι. 'Άσε που πέφτει την εποχή που θα γυρνάω από την
άδεια.
Ας μην παραπονιέμαι όμως.. Κάτσε να πάω πρώτα και μετά σκέφτομαι και το
μπάσκετ....

Τσάο μπέλες και ομπρέλες

Καλησπέρα,

Μπαλίτσα σήμερα, "μπαλέτο" όπως λένε και οι φίλοι μου οι ΗΜΙΖ στο τελευταίο
τους album. 7x7 το οποίο είναι 6x6 λόγω έλλειψης ατόμων. Τα καταφέραμε να
μαζευτούμε 12 τρελοί για να τρέχουμε πάνω κάτω σε ένα αρκετά μεγάλο
γήπεδο. Καλή φάση. Ευτυχώς υπάρχει και αυτό μια φορά την βδομάδα. Για να
ξεσκουριάζουμε και λίγο. Μετά τον στρατό είμαι ένα μηδενικό από άποψης
φυσικής κατάστασης και το ποδοσφαιράκι κάθε βδομάδα το τελευταίο 4μηνο
ήταν ότι καλύτερο. Σήμερα θα είναι το last chance game της φετινής σεζόν.
Καλή φάση.

Το ΣΚ κύλησε ομαλά, σε αντόθεση με το προηγούμενο. Όσοι ξέρετε ξέρετε...
Παρασκευή πήγα σε ένα πάρτυ γενεθλίων και μετά ΣΚ μπανάκι. Το Σάββατο
ειδικά το καταφχαριστίθηκα. Πήγα μετά τις 4 και κάθησα μέχρι τις 7μιση.
Πραγματικά χαλάρωσα και ξεκουράστηκα ψυχικα τόσο πολύ που φόρτισα
μπαταρίες για όλη την υπόλοιπη βδομάδα. Το βράδυ βέβαια ήμουν πτώμα.
Μας βάρεσε ο ήλιος κατακούτελα - δεν είχα πάει μόνος :-).

Το μόνο που έκανα ήταν να πάω για καμιά μπυρίτσα πάνω στο Γαλάτσι στον
λόφο, όχι στο Zeppelin, στο άλλο το καφέ που μου αρέσει καλύτερα. Ήπιαμε
τις μπυρίτσες μας μέσα σε 1 ώρα και ίσα ίσα που μπορέσαμε να γυρίσουμε
σπίτι... Εκεί που όλοι οι άλλοι ετοιμάζονται για τα καλά, εμείς παμε για
ύπνο.
Πιστευω ότι μπαίνουν άλλες προτεραίοτητες πλέον, ζητάμε περισσότερο
την ξεκούραση και την χαλάρωση παρά το ξέφρενο όπως κάναμε πιο παλιά.
Θυμάμαι τύχενε να βγαίνω και να ξενυχτάω σερι 5 με 6 μέρες κάθε βδομάδα.
Αλλά αυτά ήταν 4 με 5 χρόνια πριν, τώρα γαλατάκι ζεστό για το στομάχι και
κοτόσουπα!

Σήμερα, έκλεισα 1 χρόνο από τότε που πήγα τελευταία φορά διακοπές. Δεν
εννοώ τριήμερα και άλλες διακοπές στο χωριό, όπως λέμε στην Αθήνα ;-)
Εννοώ να πας σε νησάκι και να καθήσεις τουλ. μια βδομάδα. Θυμάμαι πέρυσι
μια χαρά ήταν στην Μύλο. Φέτος έχει πάει 31/7 και ακόμα δεν ξέρω που, πότε
και πως. Και να φανταστείς ότι ήμουν στο στρατό τότε.

Τελικά μερικά πράγματα είναι πολύ παρεξηγημένα...

The Dark Tower

Πάει τελείωσε..

Αναρρωτιέμαι, τι αισθάνεται κάποιος όταν τελειώνει ένα βιβλίο;
Φαντάζομαι, συνήθως, η ολοκλήρωση ενός βιβλίου ακολουθείται από κάποια
κρίση σχετικά με το περιεχόμενο και το τελείωμα του βιβλίου. Πολύ
βασικό είναι το αν το βιβλίο σε βοήθησε να το τελειώσεις (Αμερικανιστή
page turners ) ή αν σου έβγαλε την πίστη, κοινώς το διάβασες με το ζόρι
μόνο και μόνο για να έχεις την πλήρη εικόνα της αποτυχίας.

Τι γίνεται όμως όταν διαβάζεις ένα βιβλίο για 3 περίπου χρόνια;
Καλά, και πως γίνεται κανείς να διαβάσει ένα βιβλίο μέσα σε 3
χρόνια; Ας πούμε ότι ένα μέσο βιβλίο αποτελείται από απο 1000 περίπου
σελίδες.. τότε μέσα σε 3 χρόνια έχουμε περίπου 1000+ σελίδες δηλαδή
1 σελίδα την μέρα.

Τι γίνεται όμως όταν ένα βίβλίο είναι στην ουσία αποτελείται από 7
βιβλία των 1000 πάνω κάτω σελίδων; Ειδικά όταν τα τελευταία
βιβλία γράφονται την ώρα που διαβάζεις τα πρώτα; Τότε αναγκαστικά
όταν τελειώσεις τα ήδη γραμμένα θα πρέπει να περιμένεις να τελειώσει ο
συγγραφέας για να ξεκινήσεις τα επόμενα. Κάτι τέτοιο μπορεί
να πάρει από 6 μήνες έως και 2 χρόνια, ανάλογα με την τύχη. βλ. R.R.Martin
για τους κατέχοντες ή Robert Jordan για τους πολύ παλιούς.

Όταν τελειώνεις λοιπόν ένα saga, πολύ σπάνια μένεις με την πικρή γεύση.
Ακόμα και το Dune του Herbert ο οποίος καθόλου τυχαία τα έκανε όλα
σαλάτα στο τελευταίο βιβλίο της σειράς, το Chapterhouse:Dune δεν αφήνει
άσχημες εντυπώσεις αφού όλο το προηγούμενο είναι απλά αριστουργιματικό.

Τέλως πάντων, τα παραλέω.. Η αλήθεια είναι ότι τελείωσα το Dark Tower
του King. Και τα 7 βιβλία.
Πρέπει να ομολογήσω ότι το τρυκ του συγγραφέα στο τέλος
έπεξε σημαντικό ρόλο στο να με κάνει να νιώσω μια αρκετά μεγάλη
απώλεια με το που το τελείωσα. Ελπίζω να μην το χαλάω σε όσους το διαβάζουν
αλλά στο τέλος ο ήρωας, βρίσκεται στο τελευταίο δωμάτιο του Dark Tower
όπου και ξαφνικά μεταφέρεται πάλι στην αρχή του πρώτου βιβλίου..
Πρέπει να ομολογήσω ότι φάνηκε σαν να κώλωσε ο King. Έδωσε την
εντύπωση ότι ΔΕΝ ήθελε να το τελειώσει. Ότι το έκανε μόνο και μόνο
γιατί έπρεπε να το τελειώσει.. Ότι και να λέμε πάντως, αξίζει για κάποιον να
το διαβάσει, ομοιάζει ολίγον τι και με το "πολυδιάστημα" του Moorcock.
Οπότε όσοι πιστοί του παλιού καλού science fiction western :-) ,
προσέλθετε..

BI

Θα ήθελα να μιλήσω σήμερα για ένα φανταστικό σενάριο της καθημερινής ζωής...

Είχαμε βγει για καφέ με μία γνωστή. Καθώς μιλούσαμε για διάφορα θέματα
από την δουλειά έως το που θα κάνουμε διακοπές η φίλη μου δέχθηκε ενα
τηλεφώνημα από την δουλειά της. Ο ΙΤάκιας της εταιρίας στην οποία εργάζεται
είχε κάνει όπως φάνηκε χαζομάρα και ενώ του ζήτησαν να κάνει Database Enrichment
από δεδομένα που θα έβρισκε σε δύο βάσεις αυτός παρουσιάσε πρωτα την μία βάση
και έπειτα την άλλη, χωρίς να συσχτίσει τις εγγραφές. Εντελώς εκτός θέματος,
όπως μας λέγανε και όταν γράφαμε εκθέσεις...

Σαν fellow ΙΤακιας και ολίγον τι θιγμένος από το όλο σκηνικό και την ανικανότητα του
συναδέλφου, ρώτησα περί τίνος πρόκειται. Αν οι βάσεις είναι του ίδιου τύπου, αν έχουν
τεράτιο όγκο δεδομένων και άλλα πολλά τεχνικά. Η φίλη, κλασσική μανατζερού,
ήξερε κάποια βασικά αλλά προφανώς και δίκαια δεν ήξερε όλες τις τεχνικές
λεπτομέρειες των δύο βάσεων εκτός από το ότι είναι ίδιες και αφορούν στοιχεία
πελατών. Απλά η μία δεν έχει κάποια δεδεμένα που η άλλη έχει και το αντιστροφο.

"Καλά, αυτό δεν είναι παράνομο;" ρώτησα ο καψερός, για να πάρω
την απάντηση: "Εννοειται, αλλά όλοι το κάνουν". Τονίζω ότι οι δύο βάσεις ανήκουν
σε δύο διαφορετικές εταιρίες εκ των οποίων η μία είναι και αρκετά μεγάλη με
πολλούς πελάτες και ευαίσθητα δεδομένα- ονόματα δεν λέμε, εξ'αλλου το σενάριο ανήκει
στην σφαίρα της επιστημονικής φαντασίας :-) .

Τα βάζω όλα αυτά λοιπόν στο πίσω μέρος του μυαλού μου, στην συνέχεια
μαζευτήκαμε και άλλα άτομα και περάσαμε γαμάτα, φάγαμε τις πίτσες μας,
είπαμε τις λαμακίες μας κτλ κτλ.

Σήμερα όμως, έλαβα ένα πολύ ωραίο newsletter από το TheServerSide. Όσοι δεν το
ξέρετε και ασχολείστε με Enterprise Java, μπείτε στο site (www.theserverside.com)
εννίοτε δίνει και δωρεάν βιβλιαράκια σε pdf . Σε αυτό το newsletter διαφήμιζε ένα
άρθρο σχετικά με το BI (Business Intelligence). Ορίστε ο ορισμός όπως τον πήρα από
την wikipedia:

ΒΙ (Business Intelligence)
is a broad category of applications and technologies for gathering, providing access to,
and analyzing data for the purpose of helping enterprise users make better business decisions.
The term implies having a comprehensive knowledge of all of the factors that affect your business.
It is imperative that you have an in depth knowledge about factors such as your customers,
competitors, business partners, economic environment, and internal operations to make
effective and good quality business decisions. Business intelligence enables you to make
these kinds of decisions.

Λοιπόν, αυτός είναι ο ορισμός και από ότι καταλαβαίνω, για να μπορέσει να γίνει μια
επιχείρηση ανταγωνιστική και προσοδοφόρα πρέπει να έχει πριν απ' όλα όχι τα εργαλεία
αλλά την ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑ. Χωρίς πληροφορία μια εταιρία είναι καταδικασμένη να
αποτύχει μέσα στον ανταγωνισμό που υπάρχει.
Όντως μια εταιρία είναι καταδικασμένη σε αποτυχία αν:
1) Δεν έχει αρκετή πληροφορία
2) Δεν κάνει σωστό mining της πληροφορίας
3) Δεν μπορέσει να ερμηνεύσει σωστά τα αποτελέσματα του mining.

To θέμα όμως είναι ότι για κάποιο
(περίεργο; ) λόγο ο κάθε ένας από εμάς κουβαλάει μαζί του την προσωπική του
απόρρητη (αν θέλει) πληροφορία. Αυτό το απόρρητο διασφαλίζεται από το νόμο και
οι εταιρίες υπόσχονται να το τηρούν όταν κάνεις μια αίτηση κάπου ή ακόμα και όταν αγοράζεις
κάτι από κάπου. Τα πρόστιμα είναι φαντάζομαι βαριά γαι τους παραβάτες. Δεν το έχω
ψάξει αλλά πιστεύω ότι έτσι είναι αν κρίνω από τις χιλιάδες πελάτες που μπορεί να
έχει μια μεγάλη εταιρία.

Προσωπική μου άποψη είναι ο νόμος είναι νόμος. Αν κάτι απαγορεύεται
απο το νόμο τότε δεν πρέπει να εκτελείται και αν εκτελείται να υπάρχουν οι
υπηρεσίες οι οποίες θα εντοπίσουν την παρανομία. Για την ώρα πάντως
είμαστε μπαστε σκύλοι αλλέστε, ο καθένας κάνει ότι θέλει είτε γιατί έχει άγνοια
κινδύνου είτε γιατί ξέρει ότι ορισμένα πράγματα (στην Ελλάδα τουλάχιστον) απλά δεν
ελέγχονται.

Οδηγώ αργά και αριστερά...

Τις τελευταίες μέρες παρατηρώ μια αυξημένη κίνηση στους δρόμους από
και προς την Λούτσα, και κατα διάρκεια του πρωινού όσο και κατα την
διάρκεια του γυρισμού το απόγευμα. Η κίνηση φυσικά οφείλεται στους
Αθηναίους συμπολίτες μου που πολύ καλά κάνουν και έχουν μετακομίσει
στα θερινά τους διαμερίσματα που βρίσκονται στην ευρύτερη περιοχή
των Μεσογείων. Καλά κάνουν οι άνθρωποι, αφού μπορούν, γιατί να μην
έρθουν στα εξοχικά τους..

Το θέμα όμως είναι ότι μαζί με όλα τα άλλα φέρνουν μαζί τους και
την απίστευτη ελληνική νοοτροπία στο θέμα οδήγηση. Η οποία
χαρακτηρίζεται από μία και μόνο φράση: Αργά και αριστερά!

Πιστεύω πια ότι το κακό έχει παραγίνει και αποτελεί πλέον αιτία
ατυχημάτων παραπλήσια με την υπερβολική κατανάλωση αλκοόλ.
Και θα εξηγηθώ. Ας φανταστούμε το ακόλουθο σενάριο:
Επιστρέφει ο κυριούλης από την δουλειά του.. είναι κουρασμένος και το
μόνο που σκέφτεται είναι να φάει, να χαλαρώσει και το βραδάκι να πάει
για νανάκια. Κανένα πρόβλημα έως εδώ, όλα καλά, όλα όμορφα. Να
όμως που βλέπει ότι ο δρόμος έχει κίνηση. Τι να κάνει; Να μπει στην δεξιά
λωρίδα και να καθυστερήσει; Όχι θα πάει από αριστερά, ώστε να
προσπερνάει τους πιο αργούς. Ο ίδιος δεν θεωρεί ότι είναι αργός οδηγός..
Πάει με 80 χλμ/ώρα σε έναν δρόμο με 2 λωρίδες, καλα είναι. Έτσι
ξεκινάει μια απίστευτη ουρά από αυτοκίνητα που πάνε με 80 χ.α.ω. και
βρίσκονται όλα στην αριστερή λωρίδα, γιατί όλα θέλουν να
προσπεράσουν! Μπορεί να σας φαντάζει περίεργο τραβηγμένο ή
οτιδήποτε, αλλά στον Έλληνα απλά δεν αρέσει να έρχεται 2ος και
οπωσδήποτε όχι (god forbid) τελευτάιος. Είναι ένα πανάρχαιο ελλάτωμα
στο DNA του Ελληνα. (βλ. Ναυμαχία της Σαλαμίνας και το πως όλοι
ψηφίσαν τον εαυτό τους σαν τον πιο γενναίο της μάχης).
Το βλέπουμε και στα κόμματα, όλοι θέλουμε να είμαστε με τον νικητή κτλ.

Έρχομαι λοιπόν και εγώ, ένα απλό εργαζόμενο παιδί του λαού.. Για κανένα
άλλο λόγο εκτός από το ότι μου αρέσει να το πατάω που και που, θέλω να
πάω με 100-110 120 χαω το πολύ, έτσι για το γαμώτο ρε αδερφέ. Αν γίνει
μαλακία, θα πληρώσω No problem εκεί. Και τι συμβαίνει; Πέφτω πάνω
σε ένα γελείο φαινόμενο: 15 αυτοκίνητα να βρίσκονται στην αριστερή
λωρίδα ενώ η δεξιά είναι άδεια. ΓΙΑΤΙ ρε παιδιά;;; Αφού δεν το πατάς
το SUV, datsun, fiatακι γιατί δεν το βάζεις στην άκρη να πας σαν κύριος
με τα 60 σου; Γιατί πας με 60 αριστερά; Γιατί με αναγκάζεις να γίνει ο
υπερμέγιστος ΚΑΦΡΟΣ και να σου ανάψω φώτα, να σου πατήσω κόρνες
και έτσι να χαλάσω το πρωινό μου; Και ακόμα χειρότερα, γιατί με
αναγκάζεις να προσπεράσω από δεξιά και έτσι να μας βάλω και τους δύο
σε κίνδυνο; Άσε με να τρέξω, πιάσε άκρη και ΤΟΥΜΠΕΚΑ. Που ξέρεις
μπορεί να υπάρχει σοβαρός λόγος που τρέχω και να με καθυστερείς.
Γιατί να με κάνεις να γίνω ο λακαμάς της υπόθεσης να κολήσω από
πίσω και να σε βρίζω;

ΠΙΑΣΕ ΑΚΡΗ

Αν όλοι οι αργοί πιάνανε δεξιά, τότε πολύ σωστά θα υπήρχε χώρος για
τους υπόλοιπους να πάνε με όσα θέλουν. Εδώ στο μετρό του Παρισιού
στις κυλιόμενες σκάλες αν έχεις πιάσει αριστερά και σφυράς αδιάφορα
τρως πρόστιμο. Και εμείς εδώ ξεχνιόμαστε στα δεξιά λες και όλος ο
δρόμος είναι δικός μας. ΦΤΟΥ ΡΕ ΛΑΚΗ, μου πήρες και το τιμόνι στα
χέρια και μου το παίζεις driver. Θες να είσαι αργός; ΜΠΡΑΒΟ σου,
σε πάω, είσαι άνθρωπος με υπομονή και είσαι προσεχτικός οδηγός,
αξίζει να πιάνεις τιμόνι στα χέρια σου. Όλα αυτά όμως αν πιάνεις δεξιά.
Αν όχι είσαι κατάπτυστος και ίδιος με τον κάθε προσπερασάκη, που την
έχει δει Σουμάχερ.


Αυτά είχα να πω. Τα σκέφτομαι καιρό όλα αυτά, αλλά την προηγούμενη
βδομάδα είδα ένα ολακερο κομβόι στην αριστερή λωρίδα στην
Μαραθώνος ενώ δεξιά δεν είχε τίποτα και ξεχύλησε το ποτήρι. Γιατί αν
εγώ προσπεράσω από δεξιά και με σταματήσει ο φίλος μου ο στρουμφ,
θα φάω το δίπλωμα μου με μέλι και βούτυρο στο κελί 33...

Αντε και καλα μυαλά (αν και δεν το βλέπω)

Συναυλιών συνέχεια

Καλησπέρα,

το είχα σχεδιασμένο για σήμερα να Postαρω τίποτα. Επιτέλους σπίτι
μετά από 4 μέρες ξενιτιάς :-) Με χάσανε από το σπίτι (αν και το έχουν
συνηθήσει εδώ και καιρό) Τι, να κάνουμε έτσι είναι αυτά. Εξ'άλλου
το πολύ το κυρ ελέισον το βαριέται και ο παπάς οπότε καλύτερα που
χάνομαι που και που. Με αγαπάνε περισσότερο έτσι!

Λοιπόν έχουμε και νέα συναυλία.. Scorpions και Whitesnake. Πολύ
μέτρια συναισθήματα για τους πρώτους, πολύ έντονα για τους
δεύτερους αν και δεν είμαι και ο θερμότερος fun, παρόλα αυτα
τους γουστάρω έχουν πολύ καλή παρουσία αν και θα είναι μόνο
special guest.. κρίμα. Θα πάρω και το κορίτσι μαζί. Ελπίζω να της
αρέσει και να περάσουμε καλά.


Το προηγούμενο ΣΚ ήμουν Άνδρο. Τώρα που το γράφω πρέπει να
ετοιμάσω κ τις φωτός της Νικόλ. Πέρασα πραγματικά υπέροχα αν
και ήταν σίγουρο ότι θα περνούσαμε καλά. Βρήκαμε και μια παρα-
λία με barακι, την Χρυσή Άμμο. Πολύ καλή, όσοι έχετε πάει Άνδρο θα
τηην ξέρετε, όσοι δεν έχετε πάει να πάτε. Την προτείνω ανεπιφύλακτα.
Μπανάκι, ηλιοθεραπεία και μάσα, το τρίπτυχο της απόλαυσης για
όλους του χαροCAMEνΟυς. Πραγματικά δεν έχω καμιά διάθεση πλέον
για ξενύχτια και μεθύσια, πραγματικά δεν τα μπορώ και όσοι πατάτε
ή έχετε πατήσει τα πιο μικρά "άντα" θα με καταλαβαίνετε. Αφού
σήμερα είναι να πάω στο τοπικό clubακι και το σκέφτομαι.
Στο τέλος θα πάω, αυτό ειναι σίγουρο, αλλά μετά το πρώτο ποτό
θα είμαι έτοιμος για όνειρα. Πάνε τα χρόνια περάσανε...


Αντε σας αφήνω, βγήκαν τα ψητά

Set the controls for the heart of the sun...

Πάει όνειρο ήταν και ξυπνήσαμε.

Το ξαναέγραψα και στην κολητή μου σήμερα, ότι αυτό το συναίσθημα,
το ότι κάτι το οποίο φαντάζεσαι εδώ και 18 σχεδόν χρόνια γίνεται
πραγματικότητα εντελώς ξαφνικά, είναι πραγματικά σπάνιο και στην
τελική εντελώς αναντικατάστατο.. bette tha se..
Όταν έβλεπα τον αδερφό μου να τραγουδάει το Saouthampton Dock ή
να χτυπιέται με το Another brick to the wall, ένιωσα μια τέτοια ψυχική
ικανοποίηση και χαρά που δεν μπορώ να την περιγράψω με λόγια.
Ήμουν γυμνάσιο και ήταν δημοτικό όταν αρχίσαμε να τα ακούμε.
Αυτά τα album και αυτή η συναυλία θα μας συνοδεύουν για όλη μας
την ζωή.

Πραγματικά πέρα από την ποιότητα της μουσικής και του πολύ
ισορροπημένου θεάματος που παρακολούθησα (μαζί με άλλους
30K όπως μαθαίνω) πρέπει να ομολογήσω ότι στα μάτια μου το
συγκεκριμένο συγκρότημα με τον Waters στην σύνθεση του,
αποτελεί μια ομάδα από πολεμιστές. Πραγματικά αξιοθάυμαστος
ο τρόπος με τον οποίο ο Waters χθες επέλεξε να επικρίνει τον
χριστιανοδυτικό τρόπο επιβολής. Πραγματικά όταν όλοι οι άλλοι
θα λέγανε ότι πιο δυνατό και εμπορικό αυτός τα έγραψε όλα στα
απαυτά του και είπε και κομμάτια που πολύς κόσμος εκεί απλα δεν
τα ήξερε... Χάρηκα που θυμήθηκε τον Syd, πραγματικα το Set the
controls... αποτέλεσε ιδανικό ξεκίνημα.

Πραγματικά ενθουσιάστηκα με τραγιούδια όπως το Fletcher Memorial
και το Saouthampton Dock. Εντυπωσιάστηκα από τις προβολές στα
solo τραγούδια του που ήταν πολύ πρωτότυπες και συγκινητικές.
Και όταν έφτασε η ώρα του Dark side, ήταν λες και βλέπαμε ένα
συγκρότημα να παίζει ακριβώς τα κομμάτια στο στούντιο και όχι live.
Η κιθάρα ειδικά του μαλλιά :-) ήταν απίστευτη και με πολύ μεταλ
χρώμα που δεν χάλαγε τα κομμάτια καθόλου. Ίσα ίσα τους έδινε
περισσότερο δυναμισμό.

Εντάξει, όταν ξαναβγήκαν στην σκηνή, πραγματικά δεν ξέραμε τι
θα ακούγαμε. Πραγματικά ηλίθια απορία και της στιγμής.. υπάρχει
περίπτωση να γίνει συναυλία Waters \ Pink Floyd και να μην
παίξει το πιο αναγνωρίσιμο ίσως κομμάτι στον κόσμο; Δύσκολο....
Τι να άλλο να πω, όσοι λείπατε (πιστέψτε με δεν είσαστε πολλοί)
απλά χάσατε.

Για τον ίδιο τον Waters: τρομερή φόρμα. Όχι διαολεμένη φόρμα
σαν μερικούς μερικούς που δεν ξέρουμε αν θα έρθουν κιόλας :-)
-- ο νοών νοείτω.
Μου έκανε επίσης τρομερή εντύπωση ότι όσα κομμάτια τα τραγούδαγε
ο Gilmοur στα album απλά τα είπανε άλλοι. Αυτός είπε μόνο τα δικά
του. Πραγματικά μιλάμε για πολύ περήφανο άτομο. Η φωνή του,
λες και δεν πέρασε μέρα, ήταν σαν να άκουγα τα δισκάκια.

Για το terra vibe δεν θα μιλήσω πολύ. Απλά είναι ένα πολύ όμορφο
μέρος στο οποίο πρέπει να γίνονται μικρότερες συναυλίες.



Λοιπόν αυτά...
είχα σκοπό να το κάνω πιο πολεμικό το post αλλά θα
αράξω για σήμερα.

Ακαλωδίοτα!!!

Καλησπέρα φίλες και φίλοι,

για άλλη μια φορά ειμαστε στην εκπομπή μας,
Δυνατά και Ελληνικά... εεε συγνώμη αυτό είναι από την tv..

Τελικα έχω διαπιστώσει ότι μόνο όταν έχεις πολύ ελέυθερο χρόνο
στην διάθεσή σου μπορείς να κάθεσαι και να βλέπεις τέτοιου είδους
εκπομπές. Το ξέρω αυτό από τις μέρες μου στο στρατό. Κατά τις 3
το πολύ ήμουν στο σπίτι και αν δεν είχα κανονίσει για μπάνιο,
θα την έπεφτα για ύπνο, μετά θα ξυπνούσα, και αν δεν πήγαινα
για καφέ, θα καθόμουν να δω κανα Λιακόπουλο... τι ωραίες
εποχές. Ανέμελες.. όχι όπως τώρα..

Τι και αν έφτασα σπίτι κατα τις 9 και τέταρτο. Κάθησα, έφαγα
και μετά έστεισα τον πρώτο μου wireless router! Μαζί με τον
ρουτερακο, σετάκι δηλαδή, πήρα και ένα wireless usb adapter
για το φορητό από το οποιο και σας γράφω τώρα. Πρέπει να
ομολογήσω ότι δεν το περίμενα να μπορώ να γράφω από τον
κάτω όροφο. Στην αρχή απλά το είχα στήσει στα 4 μέτρα και
το σκεφτόμουν να μετακινηθώ μακρύτερα, μπας και χαλάσει
η σύνδεση. Τελικά, τα κατάφερα και πήγα κάτω. Είναι σαν
να μην έχω μετακινηθεί καθόλου. Πραγματικά εντυπωσιακό!

Λοιπόν αυτά γιατί πέρασε και η ώρα και δεν την παλεύω.
Είμαι μπροστά σε ένα pc από τις 9 και η κούραση αρχίζει
να υπερισχύει του ενθουσιασμού...

Καλό βράδυ

Εν αναμονή της ματσάρας!

Γεια σας και χαρά σας!

Σήμερα δεν θα γράψω πολλά. Δεν μένει και πολύ χρόνος.. η ματσάρα
ξεκινάει σε λίγο. Βραζιλία και τα σχόλια περιττά. Κρίμα γιατί υπο ΚΣ
θα υποστήριζα την Κροατία, που την θεωρώ πολύ αξιόλογη ομάδα.
Πάλι καλά που έχουμε και τους πρώην Γιουγκοσλάβους να μας
εκπροσωπούν και στο ποδόσφαιρο γιατί αν περιμέναμε από τους
δικούς μας..

Η προηγούμενη βδομάδα ήταν πραγματικά ΠΟΛΥ δύσκολη.. 70+ ώρες
συμπλήρωσα στην εταιρία. Είμαι πλέον για τα καλά CAMEνΟς, (
οι γνώστες (βλ. javapapo ) γνωρίζουν τι γίνεται και δεν θέλω να
επεκαταθώ γιατί θα πικραθώ περισσότερο.
Πρωταθλήτες στην εργασία οι έλληνες λένε οι στατιστικές και πλέον
δεν μπορώ να πω το αντίθετο αφού τα λούζομαι καθημερινά. Έχουμε
καταντήσει οι Κινέζοι της Ευρώπης..

Λοιπόν, αντε και καλά γκολάκια...

Πάει να γίνει συνήθεια...

Για χαρα ξανα,

μόλις μια μέρα πέρασε, τελικά άσχημα πράγματα μπορεί να σου
συμβαίνουν αν κάθεσαι σπίτι και έχεις Internet. Για π.χ. μπορεί να
κάθεσαι και να γράφεις στο blog σου.. Μου φαίνεται περίεργο πάντως
που τον τελευταίο καιρό έχω γράψει τα πράγματα που δεν έχω γράψει
σε ένα ολόκληρο εξάμηνο. Χαλάω μου φαίνεται.

Ακούω redfm. Τελικά αποδικνύεται και γαμώ τους σταθμούς. Μπράβο.
Είχα κολήσει για μερικά χρόνια με best αλλά τελικά το μεγάλο βήμα
έχει γίνει εδώ και κανα μήνα.. Και δεν με χάλασε αφού εκεί έμαθα για
ΤΗΝ ΣΥΝΑΛΙΑ. Τελικά οφείλω να το παραδεχτώ. Ακούω πολλά είδη
μουσικής ως επί το πλείστο ξένης. Έχω παρατηρήσει όμως ότι από όλα
τα είδη αυτό στο οποίο γυρνάω ξανα είναι το ροκ. Ροκ και παλι ροκ.
Άκουγα σήμερα εν ώρα εργασίας την κομματάρα από Jethro Tull
"too old to rockiand roll to young to die" και πραγματικά ένιωσα πολύ
τυχερός που τους άκουγα. Ευτυχώς, γιατί αν πω τι έκανα εκείνη την
ώρα σίγουρα θα ξενέρωνε ο καθένας.. debuging σε κάτι actions του
struts. Όσοι δεν τα ξέρουν ας το ψάξουν στο google...

Προσπαθώ να τελειώσω εδώ και κανα μήνα ένα βιβλιαράκι του
Michael Moorcock. To Skraeling Tree. Όσοι δεν έχουν διαβάσει ποτέ
MM θα πρέπει να τους παροτρύνω να τον ξεκινήσουν. Οι ιστορίες
του είναι βασικά φανταστικές και αφορούν το λεγόμενο
"Αιώνιο Υπερμάχο" τον Elric ή κάποια μετενσάρκωση του σε κάποια
άλλη διάσταση. Τα πρώτα του βιβλία ήταν πιο φανταστικά
αλλά τα τελευταία χρόνια έχει την τάση να τις ανακατεύει με ιστορικά
γεγονότα και να αμπελοφιλοσοφεί ατελειώτα. Πολυ καλός.

Το θέμα είναι ότι πρέπει να το τελειώσω κάποια στιγμή γιατί με περιμένει
ένα μάλλον τρομερό βιβλίο του Sagan. "Στοιχειωμένος Κόσμος" λέγεται
και περιμένω να το διαβάσω πως κ πως. Thanx Mike για το δώρο. Πάντα
έλεγα ότι το καλύτερο δώρο που μπορείς να κάνεις σε κάποιον είναι
ένα βιβλίο και χαίρομαι όταν κάνω δώρο βιβλίο ή παίρνω σαν δώρα
βιβλιά. Για ένα παράξενο λόγο πάντως πολύ λίγα από τα δώρα που
έχω πάρει ever είναι βιβλία... Προβληματίζομαι...

Μιας και μιλάω για books πάντως πρέπει καποια στιγμή να πάω να
πάρω και το τελευταίο Dark Tower. Δεν ξέρω πόσοι από εδώ γουστάρετε
Stephen King. Προσωπικά τον βρίσκω πολύ fair τύπο. Αυτό που θέλεις
στο δίνει χωρίς πολλά πολλά. Στο Dark Tower (που αποτελεί και 7λογία
νομίζω) αλλάζει εντελώς γραμμή και φτιάχνει κάτι πιο φανταστικό
που πλησιάζει περισσότερο προς Clive Barker. Πραγματικά το καλύτερο
από όσα έχω διαβάσει μαζί με το Insomnia, που στηρίζεται θεματικά στην ιδέα
που αναλύεται στο DT. Πραγματικά πολύ καλή ιστορία με πολύ ψωμί
που ο King όφειλε να την αναλύσει και να την διηγηθεί στο κοινό του.

Αυτά, ώρα να διαβάσουμε και τίποτα. Γράψε γράψε θα πάθω τίποτα...

Week end στις παραλίες

Καλησπέρα,

χθες και σήμερα έλιωσα στα μπάνια. Πολύ μπάνιο και πολύ ήλιος.
Πραγματικά με χτύπησε στο κεφάλι. Γενικά είμαι Οκ δεν πολυ-κάηκα
αν εξαιρέσεις τον σβέρκο και λίγο την πλάτη. Κατα τα άλλα είμαι καλά.

Λοιπόν, το ΣΚ είχε δύο σκέλη. Το πρώτο λέγεται μονοήμερη στην Β.Εύβοια.
Πολύ καλή βόλτα αλλά αρκετά κουραστικό αν δεν μείνεις εκεί για βράδυ.
Εγώ ξεκίνησα να κάνω μπάνιο στην Δάφνη και κατέληξα στον Αι Γιάννη
τον Ρώσο και από εκεί στην Αγία Άννα για καφέ. Από εκεί πίσω στην Αθήνα.
Και όλα αυτά σε ένα 12ωρο.. Δεν είναι κακό έτσι; Η αλήθεια είναι πως είχα
πάει απροετοίμαστος για διανυκτέρευση, μόνο για μπανάκι αλλά επειδή
υπάρχει μια έμφυτη τάση να "τα κάνω βενζίνες" όπως έλεγε και ο αδερφός
της κολητής μου, κατέληξα να κάνω ένα μικρό γύρο της βορειο κεντρικής
Εύβοιας. Καταπληκτικό μέρος. Ευχαριστώ τον συνάδελφο από δουλειά
για τα hints!

Σήμερα επέλεξα την πατροπαράδοτη συνταγή: Λούτσα και για την ακρίβεια
Χαμολιά. Φαντάζομαι όλοι ξέρετε την Λούτσα (Αρτέμιδα) όπως την λεμε εμείς
εδώ. Πόσοι όμως ξέρετε την Χαμολιά; Φαντάζομαι όχι και πολλοί. Όσοι λοιπόν
ΔΕΝ την ξέρετε κάνετε πολύ άσχημα γιατί αποτελεί μια από τις καλυτερες
επιλογές. Βράχια και βαθιά νερά την κάνουν απρόσιτη στον πολύ τον κόσμο
με αποτέλεσμα να είναι καθαρή. Και αυτό πλέον σπανίζει στις παραλίες της
Αττικής. Λοιπόν πέρασα το 5ωράκι μου εκεί σήμερα μια χαρά.

Το αποτέλεσμα ήταν ένα ψιλοκαψιματάκι αλλά ευτυχώς όχι πολύ σοβαρό..
Και τι κάνουμε μετά; Περιμένουμε να περάσει και αυτή η βδομάδα. Αύριο
δουλειά, οι ίδιες ξινισμένες φάτσες ο ίδιος ξενέρωτος δευτεριάτικος καφές...
Φαντάζομαι τα ξέρετε και εσείς.


Μετά από αυτή την βδομάδα μπαίνουμε πλέον σε άλλους ρυθμούς, ρυθμούς
Roger Waters!!! Ναι έρχεται και έχω κλείσει τα εισητηριάκια. Όνειρο πολλών
χρόνων γίνεται πραγνατικότητα. (Οκ μεγάλε χαλάρωσε!). Εντάξει δεν έγινε και
τίποτα που θα έρθει ο αρχηγός των Pink Floyd... Σταματάω τα σχόλια για τον
τύπο που (συν)έγραψε το Wall, το Dark Side, το Final Cut, το Wish U Were Here
... Κρίμα που το συγκρότημα δεν παίζει πια μαζί. Κρίμα γιατί η κιθάρα του David
Gimour είναι απαραίτητο συστατικό μιας ατμοσφαιρικής συναυλίας.
In any case θα περάσουμε τέλεια (ευτυχώς που o Waters είναι αρκετά σοβαρός
και δεν ανεβαίνει σε φοινικόδεντρα! χαχαχαχαχα)

Αντε καλό βράδυ

We are the winners, of Eurovision

Τελικά έπρεπε να συμβεί και αυτό, (για να γράψω και εγώ
τίποτα - σε 6 μήνες έχω γράψει τρεις φορές όλες κ όλες)

Δεν μπορούσα να πιστέψω πως το όλο σκηνικό της Eurovision
είχε τόσο μεγάλη απήχηση στον κόσμο και ειδικά στην Ελλάδα,
ώστε να το ανάγουμε σε ένα γεγονός τόσο μεγάλης σημασίας - εθνικής!
Προσωπικά πάντα με άφηνε παγερά αδιάφορο αλλά αναγκάζομαι
να το βλέπω λογο παρέας.

Όλα είχαν στηθεί όπως έπρεπε...
1. Το πασίγνωστο όνομα θα ερμήνευε... (με την διεθνή καριέρα
μην το ξεχνάμε αυτό)
2. Ο πασίγνωστος και πάντα πρωτότυπος συνθέτης είχε δημιουργήσει...
3. Ο μεγάλος μόδιστρος είχε σχεδιάσει...
4. Οι πανέμορφοι παρουσιαστές είχαν μάθει τις ατάκες τους...
4. Οι μεγάλη φιέστα είχε οργανωθεί...

Όλα είχαν στηθεί τέλεια... Για να έρθει η μεγάλη απογοήτευση και
η χαμηλη θέση. Κάνεις δεν μπορεί να το πιστέψει πως έγινε
κάτι τέτοιο. Τα "Τέρατα κατασπάραξαν την Eurovision" είπαν τα
ΜΜΕ. Αλλά ακόμα και τα οι Lordi δεν έκαναν τίποτα άλλο από το
να χλευάσουν την διοργάνωση - πράγμα που ο κόσμος το εκτίμησε
γιατί εν τέλει πολύς λόγος ρε παιδιά για 20 ζευγάρια μπούτια.
Ωραία τα μπούτια δεν λέω αλλα έλεος ρε παιδια.
Και όταν έβλεπα τις ενδιάμεσες - αξιόλογες κατα τα άλλα -
εκδηλώσεις με αναφορές στην αρχαία τραγωδία, και στην καλή
λαική μουσική μόνο να γελάσω μπορούσα. Εντελώς άσχετες με το
ψευτο-ποπ χαρακτήρα του διαγωνισμού.
Τι το θες να προβάλεις την εθνική σου κληρονομιά όταν το τραγούδι
που σε εκπροσωπεί ειναι στα αγγλικά. Αλλά αυτό είναι αναμενόμενο
όταν η αντίφαση έχει γίνει το βασικό χαρακτηριστικό του σύγχρονου
Έλληνα.
Jezuzzzzzzz.................

Αλλα οι Lordi και ειδικά το άλλο το συγκροτημα από την Λιθουανία
νομίζω ήταν όλα τα λεφτά. Οι τύποι πραγματικά πιάσαν το αστείο του
διαγωνισμού και για αυτό τους θεωρώ τους άτυπους νικητές.
Φανταστείτε πόσο κόστισε στην Λιθουανία αυτό το τραγούδι και πόσο
κόστισε σε μας το δικό μας. Απότι μαθαίνω οι τυπάδες
θέλανε από καιρό να έρθουν στην Ελλάδα για διακοπές οπότε με την
Eurovision ήρθαν και τσαμπέ! Και όχι μονο αυτό αλλά βγήκαν και 6οι!
Η εκ των έσω κατάρευση του συστήματος είναι πραγματικότητα.

Αυτό που έχει σημασία είναι ότι ο διαγωνισμός sucks και αποδείκτηκε
αυτό από τους τυπάδες. Αυτό που πραγματικά γουστάρουν όλοι και
έχει καταντήσει η ουσία δεν είναι η μουσική αλλά οι βαθμολογία στο
τέλος. Είναι σαν να βλέπω ένα μίνι πρωτάθλημα ποδοσφαίρου σε
fast forward. Όλοι παθιάζονται στο τέλος..

Γι'αυτό έχω να κάνω μια πρόταση. Να κάνουν και από σε άλλες
ηπείρους τέτοιους διαγωνισμούς. Κάι οι νικητές να βγαίνουν στην
GlobalVision όπου θα ψηφίζεται το καλύτερο τραγούδι παγκοσμίως.
Περίεργο που δεν το έχουν σκεφτεί ακόμα...

Αντε γεια,
και καλά μπάνια - εγώ πάντως το έκανα το πρώτο σήμερα